Zuidelijk Namibië en Zuid-Afrika

De foto’s staan er eindelijk op! Sorry dat het zo lang duurde, internet was zeldzaam de afgelopen weken. Bij het vorige reisverslag heb ik ook de foto’s van de skydive gezet. Dat was ontzettend gaaf om te doen, absoluut één van mijn hoogtepunten van deze reis! Op ongeveer 3 km hoogte (10 000 ft) sprongen we eruit, samen met een cameraman die alles heeft gefilmd en op de foto gezet. De vrije val duurde ongeveer een halve minuut en dat was echt geweldig. Toen ging de parachute open en gingen we in een paar minuten terug naar de grond. Onderweg deed hij een paar kunstjes, raakte onze parachute die van Emma (die vlak na mij was gesprongen), mocht ik ook even sturen en niet te vergeten: genieten van het uitzicht. Je zweeft ten slotte niet elke dag boven de Namib desert! Als het niet zo duur was, zou ik het zó weer doen!
Van Swakopmund zijn we naar Walvisbaai gereden, een mooie baai met dolfijnen, flamingo’s en pelikanen (En, zoals de naam al doet vermoeden, in een andere tijd van het jaar ook walvissen). Richting Sesriem zijn we de ‘Tropic of Capricorn’ gekruist en door hele mooie landschappen gereden. Een geologisch paradijsje, want alles is ontsloten en er is nauwelijks begroeiing. Het is er alleen wel ontzettend heet. We hebben temperaturen van 43 graden in de schaduw gemeten, en wel 50 graden in de tent. Op zulke middagen was het gewoon wachten tot het avond werd, zodat het wat afkoelde. En de meeste activiteiten deden we ’s ochtends vroeg. Zo zijn we bijvoorbeeld vroeg opgestaan om de zonsopgang vanaf de beroemde Dune 45 te bekijken, die we eerst nog even op moesten klimmen. Maar eenmaal boven was het uitzicht het waard! Oranje zandduinen overal om ons heen, met een oranje zon; erg mooi. Naar beneden rennen door het zand en ‘sandangels’ maken was misschien nog wel het leukste ;) Na een uitgebreid ontbijt, bereid door de kok, zijn we doorgereden naar Deadvlei in 4x4 auto’s. Veel kleiner dan ik had verwacht, maar een erg bijzondere plek. Vroeger stroomde hier water doorheen, maar door een duin is de water toevoer afgesloten. Door het extreem droge klimaat zijn de bomen die hier 900 jaar geleden stonden niet gaan rotten en staan die er nog steeds. We sliepen die nacht vlakbij de Sesriem Canyon, een plek waar ze vroeger 6 riemen aan elkaar moesten knopen om een emmer water te kunnen vullen voor hun paarden. Maar dit was een minuscule canyon vergeleken met de Fish River Canyon in zuid Namibië, waar we de volgende dag naartoe zijn geweest. De Fish River Canyon is de op één na grootste canyon ter wereld (na de Grand Canyon, USA), alleen is hij helemaal niet bekend. We konden er helaas niet in, want de wandeling erin & eruit duurt meerdere dagen. Maar de wandeling langs de rand was ook supermooi en het uitzicht indrukwekkend. Aan de overkant onweerde het, en door de echo’s was dat een angstaanjagend geluid! Dus na snel de gebruikelijke selfies en panorama’s te hebben gemaakt hebben we de wandeling 2x zo snel als normaal gedaan. De dag erna reden we verder in zuidelijke richting en zagen we sinds lange tijd weer groene vegetatie! Het was de Orange River (genoemd naar Willem van Oranje) met wijngaarden op de oever. We kwamen in de buurt van de grens met Zuid Afrika! In Zuid Afrika hebben we langs dezelfde rivier gekampeerd, in Fiddlers Creek. Hier hebben we met een aantal van de groep gekanood, al hebben we bijna meer gezwommen en voortgedreven op de stroming dan dat we hebben gepeddeld ;) ’s avonds hadden we Oryx op de braai (=gemsbok op de bbq), alweer een lekkere lokale lekkernij!
Vervolgens zijn we via Sprinkbok naar Citrusdal gereden, tussen het Cederberg gebergte. Heel veel citrusbomen, wijngaarden, avocado bomen, etc. Hier hebben voor de laatste keer de tent opgezet! Om dit te vieren zijn er heel wat flessen wijn doorheen gegaan en hebben we liedjes gezongen tot we er geen een meer wisten. Erg gezellig  De volgende dag zouden we gaan wandelen door de Cederbergen, maar het regende pijpenstelen en het zicht was maar een paar meter, dus dat ging niet door. In plaats daarvan zijn we naar Kaapstad gereden, waar we dus al redelijk vroeg aankwamen. Onderweg was het weer opgeklaard, dus toen we Kaapstad naderden, kon je vanuit de verte de Tafelberg al zien. Eenmaal in Kaapstad aangekomen, ging iedereen naar zijn hotel, maar Astrid en ik hebben als echte die-hard toeristen de hele middag Kaapstad verkend, souvenirs gekocht en zijn daarna pas naar het hotel in Waterfront gegaan. Daar genoten van een heerlijke douche met zeep en schone witte handdoeken (A) en toen met een taxi weer terug de stad in voor het group dinner bij Mama Africa, een restaurant met Afrikaanse dieren op het menu en live muziek. Ik had krokodil en wild zwijn, met een kokos-cosmopolitan :D Allemaal erg lekker! Na een gezellige avond afscheid genomen van het grootste deel van de groep. Met Emma, Lisa en Margaret ben ik zaterdag nog de hele dag op pad geweest. Emma woont in Kaapstad, en zij heeft ons in haar auto de hele dag rondgereden door Kaapstad en omstreken. We zijn langs verschillende baaien geweest om te zwemmen en fish & chips te eten, over Chapmans peak, naar Kaap de Goeie Hoop en Cape Point, het punt waar de Atlantische Oceaan en de Indische Oceaan bij elkaar komen (op 1 dag in 2 oceanen gezwommen!), langs de pinguïns bij Simons Town, Kalk Bay, Muizenberg en ten slotte een traditionele Zuid Afrikaanse Snoek met Apricot jam en knoflook gegeten bij haar ouders (Afrikaanse snoek is niet hetzelfde als onze snoek), wat erg goed smaakte! Een perfecte afsluiting van deze reis. Afrika is een ontzettend mooi continent met totaal verschillende landschappen, veel meer wilde dieren dan ik had verwacht, vriendelijke mensen en mooie culturen. Bedankt dat jullie mijn blog weer gelezen hebben, het is leuk om op reis jullie reacties te lezen. Tot de volgende reis!