Aardbeving!
Door: Mariska
Blijf op de hoogte en volg Mariska
19 December 2011 | Nieuw Zeeland, Auckland
Het is vandaag alweer mijn laatste dag in Nieuw Zeeland! Goliath is ingeleverd en mijn tas weer ingepakt. Morgenochtend om half 9 vlieg ik naar Sydney. Het voelt wel raar dat Christel nu naar huis gaat en dat ik nu alleen verder ga. Als het zou kunnen zou ik ook wel voor heel eventjes terug naar huis willen, gewoon om iedereen weer eventjes te zien,kerstsfeer op te snuiven en dan weer gauw terug voor oud & nieuw!
De afgelopen weken heeft het veel geregend, waardoor we soms onze plannen moesten omgooien. We hebben vaak het weerbericht gekeken en dan naar het gebied gereden waar het het mooiste weer was. Zo zijn we terecht gekomen in Napier en Coromandel Peninsula, die we anders hadden overgeslagen. Maar daar staat dan weer tegenover dat we Mount Taranaki helemaal niet gezien hebben, terwijl we daar een meerdaagse wandeltocht over wilden doen met een gids. Helaas was het weer daar veel te slecht voor. Ze zeggen dat het in NZ in deze tijd van het jaar 6 dagen achter elkaar mooi weer is en dan 1 dag slecht. Dit jaar is een uitzondering: 6 dagen slecht en 1 dag mooi weer. Maar elke keer op die éne mooie dag hebben we er zoveel mogelijk van genoten (= meestal aan het strand gelegen...)
Van Dunedin zijn we naar Mount Cook gereden. Dat is de hoogste berg van Nieuw Zeeland (3754m). De Maori noemen hem Aoraki, dat betekent: met zijn hoofd in de wolken. Maar wij hadden geluk want wij zagen hem met zijn hoofd in de zon! Hij is voor een groot deel bedekt met sneeuw en ijs, net als het landschap eromheen. Wij kampeerden in de Hooker Valley tussen verschillende felblauwe gletsjermeren. Doordat de gletsjer de rotsen fijn maalt waar hij overeen glijdt, komt er silt (een soort gruis) in de meren terecht. De fijne deeltjes weerkaatsen het licht en hierdoor krijgt het water een azuurblauwe kleur. Een paar dagen later kampeerden we in Gore Bay, bekend om zijn mooie stranden en rotsen. Ik zat 's avonds buiten en ineens begon de grond te schudden alsof er een trein langsreed. Het
was alleen helemaal geen trein maar het was een aardbeving! Niet zo'n zware (5.7) maar toch. Altijd al eens willen meemaken :)
In het noorden van het zuidereiland ligt Abel Tasman National Park. Hier hebben we een kayak gehuurd waarmee we een hele dag in de stromende regen hebben rondgepeddeld. Zeehonden, roggen en pinguïns zwommen onder en langs de boot terwijl we van het ene
eilandje naar het andere peddelden. Hier in Abel Tasman ligt de 'beroemde' Apple Split Rock, dat is een grote eivormige steen die doormidden is gespleten. Kijk maar naar de foto dan snap je wat ik bedoel... Ondanks de regen en de spierpijn was het toch nog een hele leuke dag!
Dus door het slechte weer hebben we veel in de auto gezeten (8000 km gereden in totaal!),maar dan wel over mooie en bijzondere routes. Bijvoorbeeld de 'forgotten world highway'. Deze snelweg werd gebouwd op ruiterpaden uit de 19e eeuw en is deels nog onverhard. Hij kronkelt heel erg (zoals bijna alle wegen in NZ trouwens) en gaat door een beroemde smalle eenrichtingstunnel.
Als ik terug denk aan Nieuw Zeeland denk ik vooral aan veel groen, verlatenheid en supermooie natuur. Ik vond het heel leuk en heb het gevoel dat we alles gezien en gedaan hebben wat we leuk vonden. Dus ik ben er
helemaal klaar voor om naar Australië te gaan!
De afgelopen weken heeft het veel geregend, waardoor we soms onze plannen moesten omgooien. We hebben vaak het weerbericht gekeken en dan naar het gebied gereden waar het het mooiste weer was. Zo zijn we terecht gekomen in Napier en Coromandel Peninsula, die we anders hadden overgeslagen. Maar daar staat dan weer tegenover dat we Mount Taranaki helemaal niet gezien hebben, terwijl we daar een meerdaagse wandeltocht over wilden doen met een gids. Helaas was het weer daar veel te slecht voor. Ze zeggen dat het in NZ in deze tijd van het jaar 6 dagen achter elkaar mooi weer is en dan 1 dag slecht. Dit jaar is een uitzondering: 6 dagen slecht en 1 dag mooi weer. Maar elke keer op die éne mooie dag hebben we er zoveel mogelijk van genoten (= meestal aan het strand gelegen...)
Van Dunedin zijn we naar Mount Cook gereden. Dat is de hoogste berg van Nieuw Zeeland (3754m). De Maori noemen hem Aoraki, dat betekent: met zijn hoofd in de wolken. Maar wij hadden geluk want wij zagen hem met zijn hoofd in de zon! Hij is voor een groot deel bedekt met sneeuw en ijs, net als het landschap eromheen. Wij kampeerden in de Hooker Valley tussen verschillende felblauwe gletsjermeren. Doordat de gletsjer de rotsen fijn maalt waar hij overeen glijdt, komt er silt (een soort gruis) in de meren terecht. De fijne deeltjes weerkaatsen het licht en hierdoor krijgt het water een azuurblauwe kleur. Een paar dagen later kampeerden we in Gore Bay, bekend om zijn mooie stranden en rotsen. Ik zat 's avonds buiten en ineens begon de grond te schudden alsof er een trein langsreed. Het
was alleen helemaal geen trein maar het was een aardbeving! Niet zo'n zware (5.7) maar toch. Altijd al eens willen meemaken :)
In het noorden van het zuidereiland ligt Abel Tasman National Park. Hier hebben we een kayak gehuurd waarmee we een hele dag in de stromende regen hebben rondgepeddeld. Zeehonden, roggen en pinguïns zwommen onder en langs de boot terwijl we van het ene
eilandje naar het andere peddelden. Hier in Abel Tasman ligt de 'beroemde' Apple Split Rock, dat is een grote eivormige steen die doormidden is gespleten. Kijk maar naar de foto dan snap je wat ik bedoel... Ondanks de regen en de spierpijn was het toch nog een hele leuke dag!
Dus door het slechte weer hebben we veel in de auto gezeten (8000 km gereden in totaal!),maar dan wel over mooie en bijzondere routes. Bijvoorbeeld de 'forgotten world highway'. Deze snelweg werd gebouwd op ruiterpaden uit de 19e eeuw en is deels nog onverhard. Hij kronkelt heel erg (zoals bijna alle wegen in NZ trouwens) en gaat door een beroemde smalle eenrichtingstunnel.
Als ik terug denk aan Nieuw Zeeland denk ik vooral aan veel groen, verlatenheid en supermooie natuur. Ik vond het heel leuk en heb het gevoel dat we alles gezien en gedaan hebben wat we leuk vonden. Dus ik ben er
helemaal klaar voor om naar Australië te gaan!
-
19 December 2011 - 06:41
Loes:
Jammer dat jullie veel regen hebben gehad, maar toch hebben jullie wel geweldige dingen gezien en gedaan. En ons laten meebeleven via de verhalen en de foto's en filmpjes. Op naar het tweede deel van je avontuur, Maris! Enne, ik zou ook wel willen dat je even voor de kerst hier zou kunnen zijn hoor, maar een kerst op het strand is wel weer eens iets anders.. Goede reis en veel plezier!xx -
19 December 2011 - 07:21
Mirelle:
Heey Maris! Zat me net een paar daagjes geleden te bedenken dat ik al een tijdje niks meer van je gehoord had en tadaaaa daar is al weer een avontuurlijk verhaal van je! :) Leuk hoor en wel spannend, nu echt alleen op pad! Ik weet zeker dat je er van zult genieten,dus heeeel veel plezier (en doe voorzichtig ;))!!
xx -
19 December 2011 - 07:21
Larah:
Het lukt me maar niet om eerder te reageren dan Loes!! Mooi Maris! Die bergen bij het gletsjermeer....chill!! Heb je onze virtuele superkerstkaart gezien? Anders ga ik im nu boos aankijken. Enn indd, was je maar even gezellig hier! Maar je geniet er van, en daar gaat t om. Liefs! -
19 December 2011 - 08:01
Gert:
Ha die Marissie,
Fijn om weer een mooi verslag van je te lezen. De foto's geven aan welke indruk Nieuw Zeeland op je maakt. Door de foto's en het verslag kunnen we mee genieten. Tja en nu op naar Australie.
Deel 2 van je uitdaging.
Oud en nieuw in de zomer het lijkt apart en oudjaarsdag zit ik als vader voor de buis om de oud en nieuw viering in Sydney via de TV mee te kuynnen maken en te beseffen dat jij dat "live"ziet.
Goede reis naar Sydney en tot horens. Liefs.xx -
19 December 2011 - 08:19
Loes:
Haha Larah, dat is de moederlijke intuïtie! -
19 December 2011 - 12:30
Jacqueline:
Ja die 2e kerstdag zou helemaal compleet zijn. Maar wij eten gewoon Mariska's macaronie en dan is het net of je er toch nog een beetje bij bent. Ga maar lekker genieten van je tweede grote avontuur want in je eentje lijkt het me helemaal een bijzonder ervaring worden. We kijken elke keer weer uit naar je foto's en verhalen. Veel plezier van ons allemaal xxxxx
-
19 December 2011 - 17:09
Irma:
Sorry laar :) Ik zal het zometeen gelijk doen :)
Goeie reis naar Australie marissie!! Liefs, -
20 December 2011 - 11:22
Larah:
@ Loes: ik moet gewoon eerder opstaan! -
21 December 2011 - 20:31
Nine:
Nu op naar de australische schapen. -
23 December 2011 - 19:46
Marieke:
Hey Maris, Heb je kaart ontvangen, echt tof om eens een kaart te krijgen van de andere kant van de wereld, thanks! Voor mij begint de kerstvakantie vandaag, maar ik heb telkens als ik naar jouw foto's kijk heb ik het ook het gevoel dat ik al lang op vakantie ben! Je foto's zien er te gek uit! Wat een mooi landschap daar! Heb je al Australische schapen gespot ? ;p :D. Groetjes van Down Under -
26 December 2011 - 20:15
Enneke:
hoi ik heb een berigtje gestuurt op je eerste verslag
en is het daar trouwens mooi weer
groetjes
enneke
wachel........wachel...........
ik ben een pingwin
-
26 December 2011 - 20:17
Enneke:
:) even probeeren
doei -
27 December 2011 - 00:24
Mariska :
leuk he Enneke? Waggeldewaggel... :D -
31 December 2011 - 11:28
Marius En Marjoke:
Lieve Marika,
Vanuit het kille Nedrrland alvast een geweldige jaarwisseling toegewenst -
31 December 2011 - 12:34
Els Acda:
Hoi Mariska,
Geandioos al dat natuurschoon. Dit vergeet je je hele leven niet.
Prachtige foto.s en daarop is te zien hoe je geniet.
Nog een hele mooie tijd en ik blijf nu ik het ontdekt heb je verslagen volgen hoor.
Een heel gelukkig en ondernemend 2012.
Hartelijke groeten van Els.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
